ŚWIATŁOLECZNICTWO
Światłolecznictwo jest metodą fizykoterapii, która do leczenia wykorzystuje promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu 15000-100 nm (nanometrów). Światło w potocznym rozumieniu tego słowa, to ta część promieniowania elektromagnetycznego, która wywołuje wrażenia wzrokowe. Światłolecznictwo wykorzystuje także zakresy promieniowania niewidoczne dla oka: podczerwień i ultrafiolet. Źródłem promieniowania elektromagnetycznego jest również Słońce. Wykorzystanie promieniowania słonecznego do leczenia to helioterapia.
Działanie:
-
rozszerzenie naczyń włosowatych skóry (przepływ krwi tętniczej przez tkanki),
-
obniżenie napięcia nerwowego, wzmożenie procesów przemiany materii,
-
działanie przeciwbólowe,
-
pobudzenie receptorów cieplnych
Dla uzyskania żądanej charakterystyki promieniowania stosuje się odpowiedni rodzaj filtra:
-
filtr czerwony- naświetlanie stanów zapalnych tkanek miękkich, trudno gojące się rany, czyraczność, półpasiec, wysięki bezkrwawe, po przedawkowaniu promieniami UV
-
filtr niebieski - przeciwbólowo, tonizująco, nerwobóle i mięśniobóle, wysięki krwawe, odmrożenia, stany po urazach